I CAMPANE D’LA MADÓNA Del miràcol
Cara la mé zét de Desensà
le riàt ol momènt de dàs de fà,
i campane del Santöare del Miràcol è da sistemà,
la scalèta che la porta söl campanèl la s’è lassà ’ndà,
I röde di corde e i cüsinècc
i è mètic màl e töcc vècc,
ol castèl di campane, la rögèn la ciapàt
e bröt e spelàt l’è dientàt.
I campane i g’à sunàt per tace generassiù,
e, da legrèssa per tace aparissiù,
i a riciamàt da töta la Al tanta zèt che, con diossiù,
fede e amùr l’ égnida per la processiù,
denàcc a la Madóna e a la Entürina
con fervùr la s’enchìna.
Adèss i campane i à porterà vià,
öna ditta de Grömèl la s’émpegnerà,
tött chèl che ghè de rót la giösterà,
e con pasiènsa e maestrigia i à preparerà,
squàse nöe e piö bèle e dienterà
e per l’ aparissiù töcc insèma ‘n festeggerà.
Oh! campane turnì prèst söl capanél del Santöare del Miràcol,
per la zét de Desensà l’è ü grant oracól,
la Madóna d’la Gamba co la sò protessiù
per i bù e i catìv la g’à sèmper la sò benedissiù.
Intàt notèr con don G.Paolo, ol nòst preòst
‘n tirerà ‘nsèma i solcc per mètele a pòst.
Per chi i à mia capìt…..öna mà söl cör lè mia a sé
bisogna mèt öna mà sö chèl dè dré… ol portafòi.
Amadio
